Ik ben net een dagje (of misschien twee of drie als je dit leest) terug uit Parijs. En ik kan je vertellen: dit is veruit de leukste excursie van de excursies die ik ooit gehad heb met school en misschien ook wel de leukste van alle excursies die ik ooit ga hebben. Het was verschrikkelijk freaking super heel erg leuk. Ik ga drie berichtjes schrijven over Parijs; de eerste, de tweede en de derde dag.
Afgelopen dinsdag om tien voor 8 zat iedereen, nou ja bijna iedereen dan, in de bus, die net genoeg stoelen bevatte voor de 68 mensen die mee moesten. De busreis duurde lang. Verschrikkelijk lang als je het mij vraagt. Gezellig was het wel. Verschrikkelijk gezellig als je het mij vraagt. Met snoep, iPads en drie fotocamera´s vermaken wij ons wel. En de resultaten van die fotocamera´s? Die zijn bijna té gênant. Maar hier is er toch nog eentje:
Toen we rond zes uur in Parijs (Drancy) aankwamen hadden we eerst een uurtje om ons spul op onze hotelkamer te zetten. En geloof me: Mirthe, Astrid en ik waren niet helemaal 100% blij met onze kamer. Schimmel op het plafond bij het raam en vlekjes op de muur. Maar ja, we hebben het overleefd. Foto´s van deze walgelijkheden werden gedeeld met de ouders en familieleden via de net geïnstalleerde gratis Wifi en natuurlijk moest er ook even een selfie gemaakt worden in de spiegel in de badkamer.
Na een half uurtje in de bus kwamen we aan bij een overdekt winkelcentrum, waar we met 10 euro aan ons lot over gelaten werden met de opdracht iets te eten. Wij kozen voor de Mc, aangezien we zo stom waren om met onze neus te kijken en alle andere eettentjes over het hoofd zagen. En tsja, alleen de Mc al was een hele beleving op zich omdat de vrouw achter de kassa zo slecht Engels kon dat we iets compleet anders kregen dan we besteld hadden. Maar het was best wel lekker.
Vervolgens stapten we weer in de bus om naar de Sacre Coeur te gaan. En ik kan je vertellen: die kerk is in het echt nog veel mooier dan op de foto´s, die je vast wel eens gezien hebt. Het enige nadeel is dat je wel eerst verschrikkelijk veel traptreden op moet sjokken om er te komen.
Aangezien de Sacre Coeur op een heuvel ligt genoten wij heel erg van het uitzicht, dat prachtig was. Alleen wel jammer dat de Eiffeltoren niet te zien is. Natuurlijk werd er ook nog even een foto gemaakt, die je nu overal op de Instagram en Facebook accounts van mij en mijn vriendinnen ziet. En voor het geval je je afvraagt waar ik naar kijk: er was een man laserlampjes aan het verkopen en ik was wel benieuwd waar het groene lichtje, waarvan ik toen nog niet wist dat het een laserlampje was, vandaan kwam.
Ook liepen we nog even over het welbekende kunstenaarspleintje vlakbij de Sacre Coeur, waar ik en Astrid een karikatuur lieten tekenen.
We gingen terug naar het hotel met de metro en de tram. En de metro is ook een echte beleving want dat ding staat maar 18 (!!!!) seconden stil. En even dat je het weet: er moeten mensen de metro uit en wij moesten dus met z´n 65´en dat ding in zien te komen. Een maal bij het hotel was het bijna 12 uur. Nadat we allemaal gedoucht en in pyjama waren gingen we slapen, helemaal tevreden over de eerste dag in Parijs.
Juuuul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten